Dauðmannshendi og vorboðanir ljúfu

Hjólaliðið sem við setum saman á eitt vaktin gat loksins komið sér saman um nafn á liðið eftir margar neðanmittis upp á stungur á nafni.  Flestar þeirra hugmynda eru ekki birtingahæfar svo ég sleppi því að fara meira út í þær.  En nafnið sem loksins varð ofan á gefur í skinn að þarna sé hópur sérstaklega hýra hjólreiðamanna og kvenna á ferð en það er vorboðanir ljúfu.

Hvað um það, eftir að hafa byrjað á því að hlaupa kom ég hjólinu í lag og vaknaði snemma á fimmtudeginum og hjólaði heim til Sverris Ólafs í Kópavoginum og við hjóluðum svo saman í Straumsvíkina.  Rétt á undan okkur voru Halldór Rósi og Dagmar sem hjóluð alla leiðina úr Grafarvogi.  Annars mun okkar lið ekki gera neina rósir þetta árið þar sem við náum aðeins átta dögum í keppninni en ég er þó búinn að nefna þá hugmynd að allir fari í Europris og kaupi sér blautgalla og syndi einn dag heim úr vinnunni.  Nefndi þetta við Róbert Cabrera á þrjú vaktinni sem er í Hjálpasveit Skáta hvort þeir gætu verið á tuðru til að fylgja okkur eftir og hann var til í það.  Þá er bara eftir að sannfæra hina í liðinu að vera með.  Ég kláraði svo fimmtudaginn á því að hjóla með liðinu í Garðabæinn og svo heim þar sem ég skellti mér í stífar púströrs viðgerðir á Pusjónum mínum.

Á föstudaginn hjólaði ég ekkert enda kominn í vaktafrí.  En seinnipart dags fór ég í Kleifarvatn með Benna bróðir að kafa.  Kallinn er en að læra þetta og gleymdi því miður ökklablýjunum sínum var ekki nógu blýjaður og átti því í smá erfiðleikum annars er þetta allt að koma hjá honum.  Héðinn Ólafsson sem ég fæ lofið frá bendi mér á stað til að kafa á þarna í Kleifarvatni en þar hefur í vetur fokið ofan í vatnið auglýsingaskilti sem ansi skondið að sjá á 6 metra dýpi.  Seti inn nokkrar myndir af þessu inn á köfunar albúmið.

Á laugadaginn fór ég svo og með bát út frá Reykjavíkurhöfn og köfum við þrír, ég, Pálmi D og Karl þar í hólinn rétt innan við sex bauju.  En hólinn er allur þakinn af holddýri sem nefnist dauðmannshendi.  Þetta var mjög fín köfun og í fyrsta skiptið í langan tíma náði ég að komast undir 100 börin á kútnum hjá mér enda fór ég niður á 29.6 metra.  Þarna var mikið af steinbít í það minnst fimm sem ég taldi.  Sá ég líka tvo þorska en þeir eru mun feimnari en steinbíturinn og flýttu sér í burtu um leið og þeir sáu okkur.  Náði þarna nokkrum myndum og set þær inn á nýtt albúm undir hólinn við sex bauju